Ag Dul in Olcas

** Fógra** Is é an bhlag sin mo thuairimí féin, agus ina theannta sin, níl na altanna ach bealaí chun mo chuid Gaeilge a chleachtadh. Mar sin, bíonn siad go léir gearr agus díreach go dtí an phointe.

Léirmheas Ag Dul in Olcas






Ar an chéad dul síos, ná bí buartha, níl aon spoilers anseo!

Thosaigh mé ag breathnú ar 'Ag Dul in Olcas' trí mí ó shin agus chríochnaigh mé díreach tar éis an Nollag. Breathnaigh mé ar 78 eachtra i dtimpeall trí mhí, sin ag rá rud éigin. Nuair a thosaigh mé ag breathnú air, d'aithin mé ar an toirt go raibh sé thar barr, rug an scéal orm leis an chéad eachtra agus ní raibh mé ann stopadh! Dála an scéil, is é an sraith seo an sraith in aonar a breathnaigh mé go dtí an críoch riamh.

Scéal an-aisteach atá ann, agus d'fhéadfá a rá go bhfuil sé seafóid ar páipéar, ach tá sé a mhalairt ar an scáileán. Mar a dúirt mé ag an tús, ní aimsíonn tú aon spoilers anseo, ach is leor a rá go bhfaigheann an príomhcharachtar amach go bhfuil sé tinn agus mar sin, tá air, rud éigin a dhéanamh chun níos mó airgead a fháil. Glacann sé páirt in a lán rud chun an airgead a fháil agus de réir a chéile, tabhair sé a teaghlaigh agus gach daoine eile in éineacht leis. Leanann an scéal ar aghaidh ó anseo agus bhíonn a lán cásanna dochreidte i rith na sraitheanna. Tar éis sraith a haon, beidh grá duit do na charachtair go léir agus mar sin tosóidh an scéal a dul i bhfeidhm ort níos mó agus níos mó le gach eachtra. Má tá rud éigin olc a rá leis an sraith, bhí séasúir a trí an cheann is measa, tá sé go han-mhaith freisin, ach níl sé comh maith ná na ceithre cinn eile.

Chuala mé ag an am go rinne siad séasúir a chúig nuair a d'aithin siad cé comh cáiliúil a bhí sé, má bhíonn mé ag iarraidh rud eile diúltach a rá i dtaobh an sraith, caithfidh mé a rá go bhfuil sé sin soléir... ach arís, níl sé sin rud olcas. Sílim go bhfuil séasúir a chuig an cheann is fearr sa sraith. Is é Ag Dul in Olcas an sraith is fearr ar Netflix, gan amhras. Bainfidh tú an-sult as, i ndáiríre, tá rabhadh agam daoibh, má tosaíonn sibh ag breathnú air, abair slán do do shaol :)

Scór 10/10

Dála an scéil, tá t-éine 'Ag Dul in Olcas' ar fáil anseo as Gaeilge

Bialann beag nua i Ros Eó

D'oscail bialann beag nua i Ros Eo cúpla mí ó shin, bhuel tá úinéirí nua ann ar aon nós. Chuaigh mise agus mo chailín ar an Sathairn seo caite chun triail a bhaint as. Bialann beag is ea é, i bhfolach os cionn teach tábhairne ar an tSráid Mór. Chonaiceamar fógra amach ar an tsráid ag fógraíocht biachlár nua i rith na seachtain agus mar sin, ní rabhamar cinnte cad a bheith a súil.

Tá an doras chun tosaigh don bialann ar chúl an teach tábhairne, suas an staighre agus ag an am sin, níl raibh ionchais ró-mhór againn de réir mar a bhí sé ceangailte leis an teach tábhairne, bhí 'pub grub' i gceist, shíl muid. Ach chun ár n-iontas, nuair a shroicheamar an barr den staighre bhí cuma galánta ar fad as. Bhí sé sách beag, ach bhí an atmaisféar an-deas agus ní raibh na mboird ró-chóngarach le chéile. Tús maith.

Tháinig an freastalaí agus thóg sí ár n-ordaithe. Fuair mé an cáis bree mar cúrsa tosaigh agus pasta sicín mar príomhbhéile. Fuair mo chailín an chéanna mar cúrsa tosaigh agus mais veigeatórach mar príomhbhéile.... agus gan iontas bhí cúpla buidéal beoir agam agus buidéal fíon aici. Shíl mé go raibh an cáis ar fheabhas, bhí siad beagáinín éagsúla mar ní raibh sé bree clúdaithe le blúiríní arán, ach bhí siad clúdaithe le taosrán, ceaptar 'spring roll' le cáis. Faraor, ní raibh mo chailín comh sásta ná liomsa, mar ní riabh aon cáis isteach i dtrí cinn a fhuair sí, mí-tógtha a bhí sí.

Bhlas mo phríomhbhéile agus príomhbhéile de mo chailín an-deas agus bhíomar lánsásta leis an seirbhís, bhí an freastalaí fíor-cairdiúil agus fuaireamar cúpla blastóireacha ón cócaire idir na cúrsaí, bhí sé sin rud maith. Tar éis an béile deas, chuamar síos an staighre go dtí an teach tábhairne agus ba fhéidir mo chailín a fíon a thug léi, rud maith arís.

Mar chonclúid, bhí mé lánsásta leis an oíche. Iontas iontach a bhí an, i bhfolach ar an tSráid Mór.

Scór: 8/10

Léirmheas don LG 8' Táibléad

Léirmheas don LG 8' Táibléad nua.

Sheol LG táibléad nua amach díreach roimh an Nollag in Éirinn. Bhí sé ar fáil i Harvey Normans go heisiach, bhuel sin a dhúirt an freastalaí sa siopa ag an am. Mar is gnáth, chuaigh mé chun breathnú a fháil ar an toirt. Bhí dhá cheann ar taispeántas, ceann bán agus ceann dubh. Chonaic mé ar na shonruithe agus bhí mé an-tógtha, breathnaigh sé níos fearr ná an iPad nó aon táibléad Antroid eile.

Tá sé in úsáid agam anois ar feadh ceathair seachtaine agus tá an léirmheas seo bunaithe ar mo thaithí i rith an am sin.

Cuma agus braithim

Tá an táibléad láidir agus tógtha nó cur le chéile go maith. Tá cuma dhaor air, agus mothaíonn sé storrúil i do lámh. Ach ag an am céanna, tabhair sé sin deacracht amháin leis é, tá sé saghas trom comh maith, níos trom mar a cheapfá nuair a breathnaíonn tú air. Níl an meáchain fadhb mór muna a bhfuil tú ag obair air le haghaidh tamall fada. Tá cnaipe ar bith ar an aghaidh den táibléad, i ndáiríre níl ach cnaipí cumhacht agus airde air in aon chor. 

Tá an scáileán geal agus dathannach, i ndáiríre, is é ceann de na gnéithe atá is fearr ag an táibléad. Tá taispeáin iontach aige, 'full HD' mar a deir siad agus breathnaíonn gach saghas físeán agus phictiúir galánta ar fad ar an scáileán. Léim na phictiúir agus na físeán amach as.

Tá an leagan is déanaí de Android suiteáilte ar, agus leis sin agus an luas atá ag an próiseálaí, rith an táibléad go hiontach ar fad. Is é an táibléad is tapa a úsáideann mé riamh. Seachas an luas agus an scáileán galánta, tá gach gnéithe ann gur aimseofá ar Android táibléad eile.

Mar chonclúid, is aoibhinn liom an táibléad seo, tá sé níos fearr ná aon ceann Android eile agus i mo thuairim, tá sé níos fearr ná an iPad beag comh maith.

Scór 9/10

Turas go Oideas Gael

 

Turas go Oideas Gael

Ar an samhradh seo caite, rinne mé chinneadh bheith dul go dtí Oideas Gael i Dún na nGall. Ag an am chuala mé a lán rudaí maith faoi. Chuala mé go bhfuil an cheantar go hálainn, go bhfuil na ranganna go hiontach agus go bhfuil an chraic thar barr san oíche. Ní raibh díomá orm ar chor ar bith, ach chun an scéal a insint, tosaím ag an tús.

Thiomáin mé ó Bhaile Átha Cliath go dtí Dún na nGall mar bhí taithí uafásach agam ar 'Bus Éirinn' cúpla mí roimhe sin, ach sin scéal eile. Bhain mé úsáid as an N2 mar bhí cuma air go raibh sé an tslí is fearr. Thiomáin mé tríd Muineacháin, agus bhí cuma an-deas ag an áit toisc go bhuaigh siad an teideal Uladh cúpla seachtain cheana.



Trasnaigh mé an teorann agus chonaic mé bratach den dhá cultúr ar mo bhealach. In Áit éigin timpeall An Ómaigh chonaic mé cúpla bratach na hAontachta ar foluain. Caithfidh mé a rá, ar an chéad uair i mo shaol, chuir sé sin míshásta orm agus mhothaigh mé saghas míchompordach. Ach níl polaitíocht i gceist, ach na rudaí a bhí ar siúl sa tuaisceart maidir leis an mbratach i mBéal Féiriste i rith an samhradh. Thosaigh mé ag smaoineamh faoi na agóidí, ach ar ndóigh, bhí gach rud ceart go leor agus lean mé ar aghaidh ar mo thuras. Níos faide síos an bóthar, chonaic mé an bratach eile ar foluain, bratach na hÉirinn, in aice le cumann peile cóngarach leis An Srath Bán.

Nuair a shroich mé Dún na nGall, bhí turas fada agam fós, thart na sléibhte go dtí Gleann Colm Cille, mo cheann scríbe. Bhí sé sin an páirt is galánta den turas i mo thuairim umhal, thiomáin mé tríd chuid den na radharcanna is fearr ar domhan. Níor cheap mé gur gheofá níos fearr ach nuair a tháinig mé thart an sliabh agus chonaic mé an gleann do mo chéad am, ní chreidfinn mo chuid súile, bhí an radharc go hiontach ar fad. Mhothaigh mé gur chuaigh mé ar ais in am go dtí an sean-Éire agus bhí mé lánsásta leis sin.

Rinne mé mo bhealach féin go dtí an scoil agus le bheith ionraic bhí imní orm mar bhí mé in mo aonar agus ní raibh aon rud cosúil leis sin déanta agam roimh.... ach buíochas le dia, ní raibh aon gá a bheith faitíos ar bith. Bhuail mé le Liam a luaithe is a shroich mé an scoil agus thosaigh sé ag labhairt liom as Ghaeilge, níor thuig mé gach rud ach bhí sé soléir go raibh fear an cáirdiúil ab ea é. Sin tús maith, cheap mé liom féin.

Bhí an lóistín an-deas, ach ní raibh a lán Gaeilge ag an bhean an tí faraor . Seomra beag, compordach a bhí an, le radharc iontach... bhuel más maith leat madra agus scioból, bhí an radharc iontach :)

Ar an chéad maidin, shiúl mé síos an bóthar go dtí na ranganna agus níorbh fhios agam cad a raibh romham. Cuimhnigh, níl aon Gaeilge déanta agam ó bhí mé sa scoil. Ach ar an dea-uair bhí na ranganna go hiontach. Bhí Áine (cheapaim) ag múineadh linn agus bean an-suimiúil, cairdiúil agus cuideachtúil ab ea í. Bhí sí as an cheantar agus d'inis sí scéalta deas faoin áit, scéal faoi na hiascaire na háite agus a lán rud eile mar sin. Má tá tú ag smaoineamh faoi turas go dtí an Gealtacht, Ní mholfainn Oideas Gaeil go leor... tá sé ar fheabhas. Níor díriú sí ar gramadach nó aon rud leadránach mar sin, bhí na ranganna suaimhneach agus compordach, bhíomar ag caint agus déanamh tascanna éagsúlachta gach lá... agus an rud is tábhachtach, bhíomar ag foghlaim i ngan fhios.

Anois lean mé ar aghaidh go dtí an rud is tábhachtach, teach Roarty's... an áit is fearr sa domhan :) Chuaigh muid ann gach oíche agus bhain muid an-spraoi as, bhí ceol agus craic ann, ceol agus ól mar a dúirt muid ag an am. Ach arís, bhíomar ag caint as Gaeilge agus ag foghlaim i ngan fhios. Muna bhfuil PhD le dhéanamh an samhradh seo chugainn agam, bheadh mé ag dul ar ais gan amhras.

Na Siúlóirí Marbh

Thosaigh mé ag foghlaim na Gaeilge timpeall dhá bhliain is leath ó shin. Ag an am sin, chuaigh mé go dtí cúpla ranganna Gaeilge i meánscoil sa tuaisceart Baile Átha Cliath. Bhí gach rud ar dul go breá 's mhothaigh mé go raibh mé ag éirí go maith 's ag ath-cheangail le mo shean-teanga.

Tar éis bhliain amháin, thug mé faoi deara nach raibh mé ag foghlaim ach oiread ná mar ba choir dom. Bhí orm rud éigin a dhéanamh sula chaill mé suim san dtionscnamh beag a bhí agam. Bhain mé triail as go leor nithe, thosaigh mé ag léamh Foinse (www.foinse.ie) gach lá. Ach thug mé faoi deara go han-tapa nach raibh mé in ann é a tuiscint dóthain. Bhí na altanna an-suimiúil ach bhí na gramadach agus na focail ró- deacair dom ag an am. Tar éis sin, chaith mé bhliain eile ag dul go dtí mo ranganna agus ag scríobh dialann gach lá. Tá fhios agam, tá fhios agam... tá cuma an-leadránach ar sin... agus bheadh ceart agat... bhí sé fíor-leadránach gan amhras, agus mar sin d'éirigh mé as tar éis cúpla seachtaine.

Bhí mé chaillte agus bhí frustrachas ag teacht orm... ach ansin, lá éigin nuair a bhí póit an domhan orm tar éis bainis... sheol mé giolc Gaeilge amach as mo iphone... agus bhuail smaoineamh dom... d'fhoghlaimeoinn gach lá ar Twitter. Bhí mé ar bís ansin... thosaigh mé ag cruthú pleananna nua, rinne mé taighde ar na Gaeltachtaí agus chinn mé ar Oideas Gael i Dún na nGall. Thosaigh mé ag insint gach duine faoi mo phleananna agus bhí sé ansin a tháinig an tideal don alt sin... bhí sé ansin a bhuail mé leis an droch-meon atá ar a lán daoine maidir leis an Gaeilge...

Bhí cúpla daoine ag rá "cén fáth atá tú ag foghlaim teanga marbh?" "bíonn an iomarca airgead caitheamh ar an teanga sin"... tá tú ag cuir do ama amú a Pheadair, a dúirt siad. Bhuel idir ansin agus anois,  bhí taithí éagsúil agam, éagsúil go hiomlán. Nuair a bhí mé san Oideas Gael, bhí daoine ann as áiteanna ar fud an domhan, as Meiriceá, an Eoraip srl... ina theannta sin nuair a d'oscail mé mo shúile agus mo chuid chluais, chonaic mé 's chuala mé Gaeilge i ngach áit.

Tá coláiste Lurgan ag canadh ar son na chroí don teanga, agus tá an-jab déanta acu. Tá comhghleacaithe in aice liom an-sásta bheith an Gaeilge a labhairt liom, agus cuidiú liom comh maith. Tá Gaeilge maith ag mo mhaimí nuair a bhíonn an t-am aici agus nach mbíonn aon bhrú uirthi, cuireann sé sin te do mo chroí go háirithe.

Ach an méid daoine atá ag labhairt Gaeilge ar Twitter ba ea an príomh-rud a cuir iontas orm. Tá go leor daoine ann, ó gach áit, ag caint, ag magadh, ag phlé... agus an rud is tábhachtach (i mo thuairim umhal) ag baint spraoí as an saol trí Gaeilge. Má tá an Ghaeilge marbh, tá siad na siúlóirí marbh, agus táim lánsásta a bheith ag siúl le chéile leo

Mar sin, má ceapann aon daoine go bhfuil an Ghaeilge marbh, tóg do cheann as do thóin agus glac pháirt san chomhrá... beidh mé ann an t-am ar fad @tweet_to_pete

(dála an scéil - táim fós ag foghlaim, agus mar sin, beidh tú in ann go leor botúin a aimseoidh anseo, ach is cuma liom, tá sé sin páirt don próiseas)

Léirmheas don WiiU

Léirmheas don WiiU

 

Ar an Domhnaigh seo chaite, rinne mise agus mo chailín cinneadh spontáineach nuair a bhíomar san ionad siopadóireacht. Bhíomar ag smaoineamh ar Wii a cheannach ar feadh cúpla mí ach ní raibh seans againn fós, ach nuair a bhíomar sa siopa agus an spiorad Nollag orainn, agus na dathanna galánta i ngach ait, tháinig bumaite craiceáilte tharainn agus ar ala na huaire, d'íoc muid €350 ar WiiU nua... fhios agam... tá muid as ár meabhair, ach sin an fhírinne. Cheannaigh muid an pacáiste le WiiU, Super Mario Bros Wii U, agus fuair muid WiiU coisir (Wii U Party) comh maith (Tháinig rialaitheoir cluichíochta saor in aisce leis é).

Nuair a tháinig muid abhaile, bhí an-sceitimíní orainn chun ár mbréagán nua a imirt. D'oscail mé na pacáistí agus cheangail mé gach rud le chéile agus chuir mé an córas ar shiúl. I dtosach báire, bhí mé an-tógtha leis é, go háirithe an rialaitheoir cluichíochta nua, an 'gamepad'. Bhí sé an-éasca chun é a chuir ar bun agus bhí cuma deas ar an córas. Tar éis sin chinn muid chun tosú le Mario, mar sin de, chuir mé isteach an diosca agus ar shiúl linn... chonaic muid an scáileán chun tosaigh

Agus bhíomar réidh chun imirt. Mar sin de, bhrúigh mé an cnaipe ar mo rialaitheoir, agus rinne mo chailín an céanna ar a rialaitheoir. Ach cé go raibh dhá cheann againn, ní raibh muid in ann an cluiche a imirt gan Wii remote eile... bí ag smaoineamh faoi sin le haghaidh bumaite, bhí rialaitheoir eile (trí cinn) de dhíth orainn, chun Mario a imirt le dhá dhuine. Bhí díomá orm gan amhras, ach dúirt mé liom féin, tá cluiche eile againn buíochas le dia, bogaimis ar aghaidh dó.

Nuair a chuir mé Coisir WiiU isteach , tharla an rud céanna, an féidir leat a shamhlú? Consól nua a d'íoc muid €350, le dhá cluichí agus dhá rialaitheoir nua... agus ní raibh muid in ann é a imirt... tháinig fearg orm... i ndáiríre bhí mé ar buile. Anois bhí sé leath uair tar éis a seacht agus bhí gach de na siopaí dúnta... bhí éigeandáil ann, éigeandáil ollmhór. Thiomáin mé go dtí teach de mo dheirfiúr (timpeall 45 nóiméad ar shiúl) agus fuair mé wii-mote eile. Ar an dea-uair, sin deireadh de na fhadhbanna.

Faoi dheireadh, bhíomar socraithe síos agus chinn muid chun tosú le Mario (arís). Nuair a thosaigh muid ag imirt, bhí mé ag smaoineamh liom féin, tá sé seo go deas agus spraoi, ach ní raibh aon 'wow factor' ann. D'imirt muid cúpla leibhéal de Mario agus nuair d'éirigh muid bréan leis é, chuir muid 'Coisir WiiU' sa consól. Caithfidh mé a rá, ní raibh mé ag súil leis é ar chor ar bith. Ach bhí iontas ar fad orm. Cé nach raibh sé dóighiúil chun amharc air, bhain muid an-an-spraoí as. I ndáiríre, sábháil an cluiche sin an taithí WiiU dom go huile 's go hiomlán. Bhíomar ag imirt go dtí trí a chlog ar maidin!

Tá sé deacair cuir síos a dhéanamh air, níl ach a lán cluichí beag (mini games) ceangailte le chéile le scéal beag, ach is ea an bhealach atá siad ceangailte le chéile agus an úsáid atá baint as an 'gamepad' an rud is fearr. Nóiméad amháin d'fhéadfá bheith ag snámh, nó ag scaoileadh, an chéad bumaite eile d'fhéadfá bheith ag tógáil róbat, nó ag imirt cispheil. Athraíonn sé go tapa agus ní bheadh leamh ar bith ort tar éis cúpla uaire fiú.

Sa réamhrá, dúirt mé a lán drochrud faoin WiiU, ach ar dheireadh, ceapaim go raibh consól an-mhaith é. Níl sé consól do na cluichirí (ceannóidh mé PS4 go luath chun na cluichí ollmhór a imirt) ach má tá cailín agat, agus páistí b'fhéidir, dhéanfá i bhfad níos olc ná an WiiU a cheannach.

scór 7.5/10

Táimse ag foghlaim fós, agus mar sin, beidh tú in ann a lán botúin a aimseoidh anseo. Ná bac leis sin, má tá Gaeilge agat leanaim ar Twitter @tweet_to_pete, agus bí ag caint. Míle buíochas.